بررسی چند مورد از نکات مهم در لوله کشی گاز

نقشه ملک

1. نقشه باید خوانا، بدون قلم خوردگی, پلان معماری مطابق با واقعیت و با مقیاس مناسب باشد.
2.  نقشه بر روی کاغذ A3 باشد مقیاس نقشه ها 1/100 باشد.
3. جهت شمال پلان از کوچه به سمت ورودی ملک ترسیم گردد.
4. در تمامی نقشه ها میبایست جهت شمال پلان و ایزومتریک نمایش داده شده باشد.
5. در نقشه لوله کشی گاز میبایست محل، قطر دودکش و پنجره در پلان مشخص و رنگ بندی شود و با اندازه لوله ها مطابقت داشته باشد.
6. انجام بازرسی نهایی پرونده های فاقد برگه پیش بازرسی مجاز نیست.
7. آدرس، کروکی و زیربنای ملک دقیق و کامل در نقشه ها مشخص گردد.

علمک

1-در صورت انشعاب دو یا چند رایزر از یک علمک فاصله افقی دو رایزر 12 سانتی متر رعایت گردد.

2- محور علمک و رایزر هم راستا باشد.

3- انجام بازرسی پرونده های فاقد علمک مجاز نمی باشد.

4- فاصله هوایی بین شیر قفلی ابتدایی لوله کشی ساختمان تا شیر قفلی سر علمک تا مصرف 25 متر مکعب در ساعت 50 سانتی متر لحاظ گردد.

5- فاصله هوایی بین رایزر روی علمک تا دیوار پشت آن حداکثر 5 سانتیمتر باشد.

کنتور

1- روی دیوار ساختمان شخصی باشد و روی ساختمان همسایه نباشد.

2- دیوار پشت کنتور لازم است اجرا شود.

3- یک کنتور مجزا برای هر واحد مسکونی در نظر گرفته شود.

4- جهت اجرای جا کنتوری با ظرفیت G10 به بالا باید با شرکت گاز هماهنگ شود.

5- در ساختمانهایی که کنتور در راهروی ورودی قرار می گیرد, محل نصب کنتور توسط درب از واحد مسکونی تفکیک شده و تمهیدات لازم برای تهویه دائمی هوا پیش بینی گردد.

لوله

1- اجرای شیر قفلی، در ابتدای لوله کشی الزامی است.

2- عبور لوله از دیوارهای باربر با غلاف فلزی دو سایز بالاتر از لوله اجرا گردد و فضای بین لوله و غلاف با مواد عایقی مانند قیر پر شود. همچنین دو سر غلاف باید با استفاده از لاستیک, مسدود و درون غلاف جوش نباشد.

3- حداکثر طول لوله اصلی از علمک تا کنتور 25 متر باشد.

4- اجتناب از اجرای لوله به صورت بارفیکسی.

5- لوله بعد از کنتور بیرون ملک نباشد.

6- در عبور لوله گاز از چارچوب دربها که با خرابی قاب صورت می گیرد, پس از انجام لوله کشی تمهیدات لازم برای استحکام چارچوب (قاب) درب انجام پذیرد.

7- در صورتیکه اجرای قسمتی از مسیر لوله کشی به صورت توکار اجتناب ناپذیر باشد, میبایست بازرسی لوله کشی به صورت زیر صورت گیرد:

الف) پیش بازرسی

ب) پایان جوشکاری و نظارت مصالح ج) نوار پیچی و تست.

8- تعداد اتصالات پشت سر هم از دو عدد بیشتر نباشد

9- اجرای لوله رابط بین علمک تا کنتور به صورت روکار باشد.

10- شیر اصلی روی رایزر پایین رونده اجرا گردد

11- لوله, شیر آلات, اتصالات مجاز لوله کشی گاز مطابق استانداردهای ذکر شده در بند 4-4-17 مبحث 17 مقررات ملی ساختمان می باشد

12- تایید لوله کشی گاز ساختمان پیش از انجام نازک کاری, نصب درب و پنجره و شیشه و پیش از قابل سکونت شدن ساختمان غیر قابل قبول بوده و بازرسی ها و تأیید آن باید پس از انجام مراحل فوق و قابل سکونت شدن ساختمانها انجام گیرد

13- اگر در زمان اجرای لوله کشی گاز استفاده از ملک همسایه اجتناب ناپذیر باشد بایستی از همسایه رضایت محضری اخذ شود

14- برای کلیه ساختمانهای عمومی و خاص از لوله های بدون درز استفاده شود

15- اگر قطر لوله گاز بیشتر از قطر استاندارد اجرا گردد همانند اجرای لوله با قطر کمتر از قطر استاندارد لوله برش داده میشود.

شیرآلات

1- تمام شیرها بگونه ای نصب گردند که در جهت عقربه های ساعت بسته و خلاف جهت عقربه ها باز گردند.

2- شیر انتهایی مصرف و دودکش مربوطه میبایست روی یک دیوار اجرا گردد.

3- فاصله رایزر شیر H تا رایزر دودکش مربوطه میبایست بین 60 تا 80 سانتیمتر باشد.

4- در زمان بازرسی، کلیه شیرهای مصرف با درپوش دنده ای هوابند و در حالت باز باشد.

5- نصب شیر قطع جریان گاز اضافی و شیر خودکار قطع گاز, حساس در مقابل زلزله در ساختمانهای خاص مثل بیمارستانها, موزه ها, کتابخانه ها و … اجباری می باشد.

دودکش

1- در ساختمانهایی با سقف شیروانی بایستی دودکش از فضای شیروانی عبور کرده و به فضای آزاد راه داشته باشد.

2- کلیه دودکشها با کلاهک H اجرا شود.

3- در محل تقاطع با لوله گاز ،دودکش بوسیله پشم شیشه عایق گردد.

4- ارتفاع دودکش از سقف حداقل باید یک متر باشد.

5- اجرای دودکش میبایست به شکلی باشد که حداکثر تصویر افقی آن از یک و نیم متر تجاوز نکند.

6- در ساختمانهای بیش از یک طبقه, دودکش در طبقات بالا به صورت توکار و با مصالح ساختمانی محافظت گردد.

وسایل گاز سوز

1- وجود آشپزخانه با شرایط لازم، جهت اجرای لوله کشی گاز در هر واحد مسکونی (سینک ظرفشویی, لوله آب و فاضلاب) الزامیست.

2- لازم است 4 وسیله گاز سوز در هر واحد مسکونی به استثنای آپارتمان هایی که بالکن آنها کمتر از 6 متراست، اجرا گردد.

3- فضای نصب وسایل گازسوز متداول خانگی به شرح زیر می باشد:

الف-اجاق گاز خانگی: در فضایی با درزبندی معمولی 40 متر مکعب (با فرض 3 متر ارتفاع 140 متر مربع) در غیر اینصورت هوای مورد نیاز احتراق از طریق دریچه دائمی به هوای آزاد به ابعاد حداقل 645 سانتیمتر مربع تامین شود.

ب-بخاری خانگی: در فضایی با درزبندی معمولی 34 متر مکعب (با فرض 3 متر ارتفاع 120 متر مربع) در غیر اینصورت هوای مورد نیاز احتراق از طریق دریچه دائمی به هوای آزاد به ابعاد حداقل 645 سانتیمتر مربع تامین گردد. برای ساختمانهایی با درز هوابند, هوای احتراق بایستی از خارج ساختمان و دریچه دائمی تامین شود.

ج- آبگرمکن دیواری: فضای درزبندی معمولی 141 مترمکعب (با فرض 3 متر ارتفاع 50 متر مربع) در غیر اینصورت هوای مورد نیاز احتراق از طریق دریچه دائمی به هوای آزاد به ابعاد حداقل 676 سانتیمتر مربع تامین شود.

د- آبگرمکن زمینی: فضایی با درزبندی معمولی 85 متر مکعب (با فرض 3 متر ارتفاع 30 متر مربع) در غیر اینصورت هوای مورد نیاز احتراق از طریق دریچه دائمی به هوای آزاد به ابعاد حداقل 645 سانتیمتر مربع تامین شود.